En çok da can yakan dönüşlerdi aslında. Bir yere varmak için yola çıkmak, o yolun getirdiği güzellikleri kucaklamak hissi, hayatın insana bomboş, dipsiz bir çukur olmadığını hatırlatıyor. Ama can yakan ise dönüşler oluyor. Bir insanın karşısına çıkan güzellikleri arkasında istemeyerek, ancak zorunluluk içersinde bırakacağı hissi can yakıyor. Neyse ki o yollar tekrar gidilecek, aynı hisler sürmeye devam edecek…
top of page
Yazı: Blog2_Post
bottom of page
Comentarios