Bazen içimde biriken duygu ve düşünceleri ya açığa vurmak istemediğimden ya da sırf üşendiğimden bi' yerlere aktaramadım.
Ama bu uzun yıllardır süre gelen bir durum ve aslında bunun ne kadar zararlı bir eylem olduğunu bu blogu açınca anladım.
Yatağına yatıyorsun, harika bir uykunun peşinden koşturma hayaliyle ancak aniden nefes alışverişin yavaşlıyor, düşüncelerin derinleşiyor ve bazı şeylerin farkına varıyorsun. Vücudunun derinlerinde, işin fiziki boyutunun da ötesinde bir şeyler.
Ne olduğunu anlamak için düşünüyorsun ve hatırına geliyor bazı şeyler. Tam hatırlamıyorsun ama yarım yamalak bu düşünceler.
Hatırlamak için kendini zorluyorsun, o anda nasıl hissettiğini tüm detaylarıyla birlikte görmek, acaba neyi kaçırdım ben, görebilir miyim şu anki halimle diye düşünüyorsun fakat bir çareden ziyade o yüksek şiddetli nehirde sürüklenip gidiyorsun.
Ve cevap aramak için çıkılan bu yolculuk, akılda daha fazla soru işareti ile devam ediyor...
Comments